Verslag van het interview
De manager bij wie ik mijn kijkstage heb gelopen is Wendy Verhulst. Ze is 34 jaar oud, is gehuwd en heeft twee kinderen. Ze heeft Handelswetenschappen gestudeerd aan de Economische Hogeschool Sint-Aloysius en Meertalige Bedrijfscommunicatie aan de Universiteit Gent. Ook heeft ze bijkomend een lerarenopleiding gevolgd.
Tijdens haar opleiding had ze geen idee wat ze later wou doen als job. Wat ze wel wist was dat ze een job wou in de economische sector. Ze komt uit een familie van zelfstandigen en had dus al kennis gemaakt met de zakenwereld. Voor ze bij Brantano begon te werken stond mevrouw Verhulst in het onderwijs. Ze gaf economie, boekhouden, recht en informatica op een middelbare school in Geraardsbergen. Ze heeft dit niet lang gedaan, omdat ze vrij snel doorhad dat dit niet was wat ze graag wou doen. Toen ze een vacature bij Brantano zag heeft ze dus niet lang getwijfeld om te solliciteren.
In 2006 is ze beginnen te werken bij Brantano. Ze startte als ‘young potential’. Dit is een oriënterende job waar de jonge werknemer bijspringt op verschillende diensten in de onderneming. Zo kan de werknemer zelf kiezen op welke afdeling hij/zij graag wil werken. Na de oriënterende job is mevrouw Verhulst begonnen als regiomanager. In deze job was ze verantwoordelijk voor het aanwerven van het winkelpersoneel. Ook organiseerde ze evenementen binnen het bedrijf. Ze vond dit een interessante functie omdat ze zelf kon kiezen welke mensen bekwaam waren om in de Brantanowinkels te werken en ze kon ook haar sociale vaardigheden ontplooien. Na ongeveer twee jaar te werken als regiomanager wou mevrouw Verhulst iets anders. Ze wou meer voeling krijgen met de corebusiness van het bedrijf, namelijk de schoenen. Als aankoopster beslist zij zelf welke schoenen in de winkels komen te staan. Ze wou ook meer kennis vergaren over de technische kant van schoenen, namelijk over de verschillende materialen en de mogelijke kleurencombinaties. Eerst is ze begonnen als aankoopster van kinderschoenen, maar ondertussen is ze intern overgeplaatst naar de damesschoenen.
Mijn manager heeft glijdende uren en kan dus min of meer zelf kiezen wanneer ze begint te werken en wanneer ze haar dag eindigt. Dit heeft voordelen en nadelen. De voordelen zijn dat ze dankzij haar glijdende uren haar gezin kan combineren met haar werk. Ook werkt ze vaak van thuis uit en daardoor kan ze zelf voor haar kinderen zorgen. De nadelen zijn dat haar job nooit eindigt. Wanneer ze ’s avonds het kantoor verlaat, begint het thuiswerken. Ook heeft ze een job waarbij ze vaak op verplaatsing moet, ook soms naar het buitenland. Dit maakt de work-life balance weer wat moeilijker.
Mijn manager heeft geen idee of ze deze job voor de rest van haar leven wil blijven doen. Als aankoopster moet ze steeds op de hoogte zijn van de laatste nieuwe trends, en als ze merkt dat ze hier moeite mee krijgt omdat ze te oud wordt wil ze graag een andere uitdaging aangaan. Ze denkt wel voor de rest van haar carrière te werken als aankoopster. Ze ziet zichzelf dan food of speelgoed aankopen.
Mevrouw Verhulst geeft aan zeer tevreden te zijn met haar job, maar ze ondervindt ook vaak moeilijkheden. Soms voldoen de leveringen niet aan de gewenste kwaliteit, ontbreken er schoenen, zijn er onbetrouwbare leveranciers, zijn er motivatieproblemen met collega’s. Als manager dient ze deze problemen het hoofd te bieden. Ze tracht altijd zelf de problemen op te lossen door duidelijk te communiceren over het probleem en door duidelijke afspraken te maken. Als dit echter niet lukt worden de problemen besproken met de CEO tijdens de wekelijkse vergadering.
Als aankoopster bij Brantano dient de manager over enkele capaciteiten te beschikken. Zelfstandig werken is heel belangrijk. De taken moeten duidelijk gekend zijn en problemen worden in eerste instantie zelf opgelost. Maar in deze job is het samenwerken ook belangrijk. Op selectie gaat de merchandiser vaak mee, dus is een goede samenwerking aangeraden. Wat ook zeker nodig is, is stressbestendigheid. Deadlines dienen gehaald te worden en targets dienen bereikt te worden. Het is dus belangrijk goed te functioneren zonder last te hebben van stress, anders is het mogelijk dat de job te zwaar wordt. Ook moet een manager zijn eigen werk kunnen loslaten. Mijn manager heeft een assistente in dienst, omdat de job anders te zwaar is. Ze moet dus kunnen loslaten en delen van haar job toevertrouwen aan collega’s.
Toen ik de manager vroeg welke stijl van leidinggeven ze hanteert, werd al snel duidelijk dat ze een delegerende manager is. Ze werkt samen met mensen die hun job heel goed kennen en die weten waar ze mee bezig zijn. De grote baas hanteert deze stijl ook dus zij trekt deze door. Ze gaat ervan uit dat de job gedaan wordt, maar weet ook dat iedereen af en toe fouten maakt. Ze heeft graag dat haar collega’s autonoom werken, want dit zorgt voor fierheid en motivatie.
Als manager heeft ze veel verantwoordelijkheden en deadlines, en daarom vindt ze het belangrijk dat ze vaak reflecteert over het werk dat ze doet en over hoe het contact met haar collega’s verloopt. Ze vraagt zichzelf dan af of ze op een goede manier is omgegaan met haar collega’s en haar werk. Het is nodig om dit te doen zodat ze zichzelf kan blijven ontplooien op een goede manier. Ze maakt gebruik van het STARR-model, dit staat voor ‘situatie’, ‘taak’, ‘actie’, ‘resultaat’ en ‘reflectie’. Eerst wordt de situatie beschreven, en dan wordt nagedacht over de taken en acties die nodig zijn om de situatie te volbrengen. Dan bespreekt ze het resultaat en maakt ze een algemene reflectie.